شهرستان مانه و سملقان به مرکزیت آشخانه با وسعتی حدود 6 هزار کیلومتر مربع در شمالی ترین نقطه استان خراسان شمالی واقع شده است. این شهرستان از غرب به استان گلستان, شرق به بجنورد, شمال به کشور ترکمنستان وجنوب به جاجرم محدود می شود. شهرستان مانه و سملقان با تاریخی 7 هزار ساله و بیش از 1500 اثر باستانی و تاریخی به جای مانده از هزاره پنجم قبل از میلاد تا عصر حاضر سرزمین شگفتی ها محسوب می شود. کشف سکه های ساسانی در این منطقه نشانگر ابادانی ان در زمان ساسانیان است. جاذبه های فراوان این سرزمین و همچنین مرز مشترک با ترکمنستان در طول سالها چهره قومیتی این منطقه را تغییر داده است. هر چند دیگر از ساکنان بومی این سرزمین اطلاعی در دست نیست و احتمالاً آنها پس از ورود اقوام غیر بومی فرهنگ و زبان مهاجران را پذیرفته اند. امروزه مهمترین جز از ترکیب جمعیتی مانه و سملقان را کردها تشکیل می دهند. کردها از زمان صفویه و پس از کوچ اجباریشان برای محافظت از مرزهای شرقی در مقابل حملات ازبکها و همچنین کاستن از قدرت بی شمارشان به این منطقه کوچانده شده و ساکن گشتند. ترکمن ها در طول تاریخ در بخش هایی از سرزمین وسیع ایران سکونت داشته اند اما عوامل و شرایط تاریخی بر سکونت آنان در شمال شرقی کشور بی تاثیر نبوده است. ترک ها بخش دیگری از بافت جمعیتی منطقه را تشکیل می دهند که اکثراً از طایفه گرایلی می باشند. این قوم پس از حمله مغول به ایران وارد شده و به مرور در بخ شهایی از شمال شرقی ایران ساکن گشته اند. محل سکونت ترک ها پس از ورود کردها به منطقه محدودتر گردید. خاوری ها نیز اقوام مهاجری هستند که از منطقه غور افغانستان در اواخر قرن نوزدهم به داخل ایران مهاجرت نمودند. این اقوام که از نژاد هزاره و تاجیک می باشند به مناسبت سکونت گاه اولیه شان به جاغوری مشهور هستند. بخشی از جاذبه های گردشگری و تاریخی مانه و سملقان:
جنگل درکش ( تنها جنگل بلوط شرق کشور) آبشار دره بیار چشمه آبگرم مهمانک ارتفاعات بزداغی ارتفاعات یامان داغی طبیعت زیبای سولگرد ارتفاعات کشانک غار کنه گرم بقعه امامزاده دلاور بقعه امامزاده قاسم بازارقارناس و ...
«واحد تبلیغات و انتشارات اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری خراسان شمالی»
